Dworek w Żelazowej Woli to dawna oficyna spalonego w 1812 roku dworu rodziny Skarbków. Tu w marcu 1810 roku w lewym skrzydle dawnej oficyny dworskiej przyszedł na świat Fryderyk Chopin, którego ojciec Mikołaj, był guwernerem w majątku hrabiostwa Skarbków. Rodzina Chopinów mieszkała w oficynie dworu do 1 października 1810 roku, kiedy to przeniosła się na stałe do Warszawy.
 |
| Elewacja frontowa. |
W roku 1929 oficyna została wykupiona staraniem Warszawskiego Towarzystwa Przyjaciół Domu Chopina i Sochaczewskiego Komitetu Chopinowskiego. W latach 1930 - 1931 odrestaurowano ją i nadano kształt polskiego dworku szlacheckiego z kolumnowym gankiem. Wnętrza zostały ukształtowane w latach 1934 - 1935 a projektowane przez Lecha Niemojewskiego. W czasie II wojny światowej dworek ponownie został zdewastowany i rozgrabiony, ale tuż po wojnie w roku 1946 roku został odrestaurowany, gdyż przeszedł pod opiekę Towarzystwa im. Fryderyka Chopina.
Ten skromny budynek stał się z czasem symbolem polskości i najsłynniejszym miejscem kultu polskiego kompozytora. Obecnie mieści się w nim muzeum z portretami, pamiątkami i meblami z epoki.
Ten skromny budynek stał się z czasem symbolem polskości i najsłynniejszym miejscem kultu polskiego kompozytora. Obecnie mieści się w nim muzeum z portretami, pamiątkami i meblami z epoki.
 |
| Popiersie Fryderyka Chopina. |
Wokół dworku roztacza się piękny park, położony nad rzeczką Utratą, z licznymi stawami, oranżerią oraz drzewami i krzewami z całego świata. Park został założony w 1871 roku, na miejscu dawnego, założonego według projektu Kamila Jamme, a skomponowany przez Franciszka Krzywdę - Polkowskiego w latach 1933- 1935.
Obecnie obiekt nosi cechy stylu dworkowego. Pobudowany został na planie prostokąta, przykryty dachem naczółkowym. Dworek posiada od frontu ganek o dwóch kolumienkach podtrzymujący szczyt z półkolistą płyciną w tympanonie.
Obiekt znajduje się na północny - wschód od Sochaczewa przy drodze wojewódzkiej nr. 580.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz