sobota, 25 marca 2017

SANDOMIERZ - Zamek królewski z XIV w.(woj.świętokrzyskie)



Widok zamku od południowego - zachodu.

Pierwszy gród powstał na wzgórzu zamkowym, w miejscu o doskonałych naturalnych warunkach obronnych, prawdopodobnie około XI wieku, otoczony drewniano - ziemnym wałem. Po rozbiciu dzielnicowym Polski w roku 1139, miasto było stolicą księstwa. Wówczas rozbudowano pierwotny gród kasztelański, przystosowując go do potrzeb książęcych. Rezydowali tu Henryk Sandomierski, Leszek Biały, Bolesław Wstydliwy czy Leszek Czarny. Niestety książęcy gród został zniszczony w czasie najazdu Tatarów w 1260 roku. Około 1480 roku Kazimierz Wielki wzniósł w miejscu starego grodu murowany zamek z dwoma narożnymi wieżami, włączając budowlę w system fortyfikacyjny miasta. W kolejnych wiekach twierdza była wielokrotnie modernizowana i przystosowywana do nowych warunków obronnych.


Widok od strony miasta.

Pomnik bł. Wincentego Kadłubka z 1870 r.


Zachowana do dziś południowo- zachodnia wieża pochodzi z lat 80. XV wieku. Dwa wieki później, za panowania Zygmunta Starego, podjęto decyzję o gruntownej przebudowie rezydencji a prace powierzono Benedyktowi Sandomierzaninowi, który na zlecenie króla dokonał wcześniej m.in. przeróbki Wawelu. Po tej przebudowie oraz kolejnych poprawkach zamek zyskał renesansowy wygląd - miał prawdopodobnie trzy skrzydła mieszkalne, skupione wokół dziedzińca zamkniętego od północy potężnym murem i bramą. Do twierdzy można było się dostać przez drewniany pomost, który przerzucono nad parowem.



Strona południowa założenia zamkowego.




Wieża południowa zwana" kurzą stopą".



W piwnicy zamkowej pod basztą południową zwaną "kurzą stopą"znajduje się również prezentacja konstrukcji narzędzi tortur.

                                                                               

                                                                                                                                                                                                   





Krata do przykuwania oraz dyby metalowe.
Szubienica.




"Tron dziewiczy".

Niezbyt łaskawie obeszły się z twierdzą wojska szwedzkie, kiedy w roku 1656, z wysadzonego w powietrze zamku ocalało zaledwie skrzydło zachodnie z wieżami oraz fragmenty skrzydła południowego. Po zniszczeniach z czasów konfederacji barskiej zaczęto restaurować budowlę, ale brak zainteresowania ze strony kolejnych panujących sprawił, że szybko znów zaczęła popadać w ruinę. Pod koniec XVIII wieku przejęli ją Austriacy i zamienili na więzienie. Taką funkcję twierdza pełniła aż do 1959 roku, kiedy oddano ją w ręce architektów i archeologów, którzy przeprowadzili tu wiele owocnych badań. Okazało się, że na dziedzińcu zachowała się studnia a pod powierzchnią znajdują się fundamenty zamku zbudowanego za czasów Kazimierza Wielkiego.



Studnia a za nią widoczne nadmurowane fundamenty baszty.


Na dziedzińcu zamku znajdują się ciekawe odlewy z brązu najbardziej charakterystycznych zabytków Sandomierza: Zamku Kazimierzowskiego, Bramy Opatowskiej z fragmentem murów, ratusza, Domu Długosza oraz zespołu klasztornego świętego Jakuba. Ekspozycja zatytułowana "Dotyk historii" powstała przede wszystkim z myślą o osobach niewidomych, które dotykając rzeźb będą mogły poznać najcenniejsze budowle miasta.













                                                                                        Główne wejście do muzeum.


                                                                           



                                                                               Ekspozycje etnograficzne.



                                                                                             


Poniżej widzimy fragmenty detali architektonicznych z renesansowego Zamku Królewskiego w Sandomierzu.







                                                                               ... i na koniec, jeszcze raz panorama Zamku Kazimierzowskiego.

Widok zamku od północy.



Obecnie w sandomierskim zamku znajduje się Muzeum Okręgowe, którego zbiory ilustrują kulturę ludową regionu. Pośród zbiorów dominują przede wszystkim stroje ludowe, przedmioty codziennego użytku i wyroby artystyczne. Można również poznać interesującą historię zamku, zwłaszcza tę odtworzoną na podstawie wykopalisk archeologicznych. Moim zdaniem zamek jak i całe miasto, które może się poszczycić wieloma wspaniałymi zabytkami jest warte odwiedzenia,  gorąco obowiązkowo polecam...
Zamek wznosi się w centrum miasta przy ul. Zamkowej 12.


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz