środa, 5 stycznia 2022

SUSZ - Fortyfikacje miejskie

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                 
Kapituła biskupstwa pomezańskiego, ze stolicą na zamku w Kwidzynie, lokowała na prawie chełmińskim miasto Susz w roku 1305. Miejscem, na które je wybrano znajdowało się w okolicach dawnego grodu pruskiego o nazwie Suse. Miasto przybrało kształt owalny i było otoczone jeziorem, moczarami oraz fragmentarycznie fosą. Do miasta prowadziły trzy bramy: Wodna od południa, od zachodu Prabucka oraz Szpitalna od strony wschodniej. Niedaleko od bramy Wodnej umiejscowiona była również furta, która prowadziła z miasta na teren niewielkiego, prawdopodobnie dworu obronnego, który był siedzibą lokalnego administratora kapituły. Mury miejskie pobudowane zostały z cegły na kamiennej podmurówce i zostały wzmocnione przez siedemnaście baszt.  

     

Poniżej zamieszczam plan fortyfikacji miejskich (źródło: Zabytkowe Ośrodki Miejskie Warmii i Mazur. L.Czubiel, T.Domagała. Pojezierze Olsztyn 1969)











1. Fragment zachowanej baszty
2. Fragmenty murów miejskich
3. Kościół parafialny, XIV w.
4. Grodzisko staropruskie












Dwa zdjęcia poniżej przedstawiają fragmenty baszty obronnej, znajdującej się w obrębie Starego Miasta. Umiejscowiona była w północnej części odcinka murów obronnych, powstałych w XIV wieku.
      


Zdjęcie baszty z drugiej strony.



Za sprawą licznych pożarów oraz wojen ze Szwecją miasto uległo zniszczeniu. Na początku XVIII stulecia, mury groziły zawaleniem. Niestety w połowie XIX wieku fortyfikacje zostały rozebrane.



Fragment muru miejskiego z drugiej strony.





Bibliografia:

* Zamki Państwa Krzyżackiego w Polsce. Janusz Bieszk. Wydawnictwo Bellona S.A. Warszawa 2010.

* Zamki i Obiekty Warowne od Malborka do Torunia. Wydawnictwo Alma-Press. Warszawa Sp. z o.o.  2004/2008.


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz