W roku 1282 książę Leszek Czarny wystosowuje przywilej lokacyjny do biskupa lubuskiego Wilhelma, na mocy którego w miejscu dawnego grodu, będzie można założyć miasto noszące później nazwę Starego Miasta. Nowe Miasto, zwane Wielkim Opatowem, powstało w pierwszej połowie XIV stulecia, po przeciwnej stronie rzeczki Opatówki, przyczyniając się do opuszczenia wzgórza staromiejskiego.
W roku 1514 biskupi lubuscy sprzedali Opatów wraz z okolicznymi terenami Kanclerzowi Wielkiemu Koronnemu Krzysztofowi Szydłowieckiemu. To właśnie jemu Opatów zawdzięcza budowę fortyfikacji miejskich powstałych w latach 1515 - 1530. Miasto posiadało również cztery bramy miejskie: Sandomierską, Krakowską, Lubelską oraz Warszawską. Niestety do chwili obecnej przetrwała jedynie Brama Warszawska z zachowanymi fragmentami murów obronnych. Dawniej była to kilkukondygnacyjna wieża bramna, powstała w latach 1520 -1530, w miejscu wcześniejszej bramy pochodzącej z XIV w.
 |
| Brama Warszawska |
Brama obecnie jest budowlą dwukondygnacyjną, zwieńczona stylizowaną na renesansową attyką. Nadbudówka została zaprojektowana przez ówczesnego Naczelnego Konserwatora Zabytków, profesora Wiktora Zina i wykonana prawdopodobnie pod koniec lat 70-tych ubiegłego stulecia. Nad bramą znajduję się herb rodziny Szydłowieckich oraz obraz Matki Bożej, który zawieszono w roku 1922 w rocznicę bitwy warszawskiej. W bramie widoczne są również dwa otwory kluczowe strzelnic. Obecnie w wieży bramnej znajduje się Punkt Informacji Turystycznej.
 |
| Brama Warszawska |
 |
| Widoczny nad bramą herb Szydłowieckich oraz obraz Matki Bożej. |
 |
| Wnętrze bramy. |
Bibliografia:
- Zamki i Warownie Ziemi Sandomierskiej. Agnieszka i Robert Sypkowie. Wydawnictwo TRIO. Agencja Wydawnicza EGROS. Warszawa 2003.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz