Omawiana przeze mnie siedziba rycerska jest ciekawostką, gdyż należała do prywatnego właściciela - rycerza o imieniu Menczel, a znajdowała się na terenie państwa krzyżackiego. A jak wiemy obowiązywał wtedy zakaz budowy prywatnych zamków. Możemy zatem stwierdzić, że na chwilę obecną, jest jedynym jak dotąd odnalezionym prywatnym obiektem obronnym, znajdującym się na ziemiach zakonu.
Pierwsze zabudowania siedziby rycerskiej umiejscowionej na wyspie otoczonej mokradłami składały się z ceglanej wieży obronno - mieszkalnej oraz pozostałych drewnianych budynków. Założenie obronne pełniło swoje funkcje do przełomu XV/ XVI stulecia. Prawdopodobnie przyczyną zniszczenia siedziby był pożar.
Na przełomie XV i XVI stulecia możemy wyodrębnić drugą fazę budowy (rozbudowy) założenia obronnego. Wtedy to teren wyspy został splantowany i przybrał obecny kształt. Został pobudowany nowy zamek składający się: z głównego domu zamkowego, posiadającego ogrzewanie hypocaustyczne, z dwóch czworobocznych wież, budynku bramnego i gospodarczego, muru obwodowego oraz dziedzińca niewielkich rozmiarów.
Pierwsze zabudowania siedziby rycerskiej umiejscowionej na wyspie otoczonej mokradłami składały się z ceglanej wieży obronno - mieszkalnej oraz pozostałych drewnianych budynków. Założenie obronne pełniło swoje funkcje do przełomu XV/ XVI stulecia. Prawdopodobnie przyczyną zniszczenia siedziby był pożar.
Na przełomie XV i XVI stulecia możemy wyodrębnić drugą fazę budowy (rozbudowy) założenia obronnego. Wtedy to teren wyspy został splantowany i przybrał obecny kształt. Został pobudowany nowy zamek składający się: z głównego domu zamkowego, posiadającego ogrzewanie hypocaustyczne, z dwóch czworobocznych wież, budynku bramnego i gospodarczego, muru obwodowego oraz dziedzińca niewielkich rozmiarów.
W latach 60 -tych XX stulecia były jeszcze widoczne pozostałości fundamentów zamku. Obecnie możemy jedynie odnaleźć porozrzucane kamienie i fragmenty cegieł. Po ostatnich badaniach archeologicznych rozpoczętych w roku 2003, odnaleziono dużą ilość artefaktów, m.in. kafli, ceramiki, narzędzi.
Gmina miała również pomysł, aby odnalezione relikty zamku wyeksponować i udostępnić turystom, tworząc w ten sposób rezerwat archeologiczny. Minęło kilkanaście i jak dotąd, niestety pomysłu nie wdrożono.
Dla koneserów zamkowych reliktów, chcących odwiedzić to miejsce przybliżę jak dojechać.
Wjeżdżając do Narzymia od zachodu, jedziemy ulicą Wierzbowską, następnie na skrzyżowaniu (jeszcze przed sklepem spożywczym) skręcamy na południe, w prawą stronę, w ulicę Leśną. Jadąc nią, po po prawej stronie za murem ujrzymy na wzgórzu pałacyk (w głębi zabudowania po dawnym PGR). Gdy mur się skończy, zobaczymy mostek, z którego proponuję przejść na prawą stronę strugi. Idąc wałem wzdłuż rzeczki, po kilkudziesięciu metrach skręcamy w prawą stronę, kierując się na zadrzewioną kęmpę.
Relikty założenia zamkowego znajdują się w odległości ok. 102 km.od Płocka
Bibliografia:
* Janusz Bieszk - "Zamki Państwa Krzyżackiego w Polsce". Wydawnictwo" Bellona SA". Warszawa 2010
Oj, Tomek jak Ty to lubisz.
OdpowiedzUsuń