 |
| Fasada pałacu. Widok od zachodu. |
Obecny pałac zbudowany został w miejscu wcześniejszej XVII wiecznej kamienicy, która w następstwie przebudowy w latach 1720 - 1730 przez nowego właściciela, podkomorzego koronnego Jerzego Dominika Lubomirskiego przybrała formę barokowego pałacu. Obiekt w swojej bogatej historii był jeszcze kilkukrotnie poddawany przemianom architektonicznym. Nazwę zaś "Pałac Pod Blachą" budowla zawdzięcza pokryciu dachu miedzianą blachą, co na początku XVIII stulecia wydawało się być rozwiązaniem nietypowym i zaskakującym.
W roku 1777 pałac został rezydencją króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, który po 17 latach postanowił podarować go swojemu bratankowi, księciu Józefowi Poniatowskiemu.
W latach 1820 - 1915 pałac był własnością carów, którzy przeznaczyli obiekt na mieszkania dla rosyjskich urzędników. Po wybuchu II wojny światowej, od października roku 1939 do roku 1944 w pałacu mieściła się niemiecka żandarmeria wojskowa. Następnie zniszczony i spalony przez żołnierzy niemieckich. Po zakończeniu wojny, w latach 1948 - 1949 został odbudowany.
Od roku 1989 Pałac Pod Blachą zaczął podlegać Zamkowi Królewskiemu, i od tego czasu pełni funkcje muzealne.
W latach 2004 - 2008 został przeprowadzony generalny remont, po którym wnętrza pałacu wyglądem nawiązują do czasów, gdy był własnością rodu Poniatowskich.
 |
| Widok pałacu od strony Placu Zamkowego. |
Pałac Pod Blachą znajduje się u podnóża ściany południowej Zamku Królewskiego przy Placu Zamkowym 2.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz