 |
| Widok zamku od południowego wschodu. |
Malownicze ruiny dawnego zamku królewskiego wzniesionego za panowania Kazimierza Wielkiego ok.
1362 roku znajdują się niedaleko miasta, na zachodnim brzegu Warty. Zadaniem warowni była ochrona środkowej Wielkopolski przed najgroźniejszym wówczas wrogiem Polski - zakonem krzyżackim. Przy budowie zamku wykorzystano naturalne warunki obronne. Twierdze zbudowano na sztucznym wzniesieniu w zakolu Warty, która w tym miejscu płynęła wówczas kilkoma odnogami, co powodowało, że przy wysokim stanie wód zamek praktycznie znajdował się na wyspie, chociaż prawdopodobnie otaczała go fosa.
 |
| Widok od południa. |
Obiekt był typowym zamkiem nizinnym zbudowanym na planie prostokąta. Wokół warowni ciągnął się czworobok masywnych ceglanych murów posadowionych na kamiennym fundamencie. Mury były zwieńczone blankami ze strzelnicami, a wzdłuż nich biegł drewniany ganek dla straży. Zewnętrzną południowo - zachodnią linię murów dodatkowo wzmocniono skarpami i narożną masywną basztą.
Wysoka, potężna wieża, u podstawy kwadratowa a na wysokości ok.8 metrów przechodząca w cylindryczną, strzegła warowni od strony największego zagrożenia. Wjazd do zamku znajdował się od wschodu i miał dodatkowe zabezpieczenie w postaci przedbramia.
 |
| Wieża główna. |
Na obszernym dziedzińcu, wzdłuż muru obronnego od strony Warty wzniesiono budynki mieszkalne.W 1452 roku twierdza w Kole była miejscem spotkania króla Kazimierza Jagiellończyka z przedstawicielami Związku Jaszczurczego, na którym planowano wzniecenia buntu przeciw krzyżakom. Jednak w miarę malejącego zagrożenia ze strony zakonu krzyżackiego oraz zmiany w sposobie walki i coraz większego znaczenia artylerii w działaniach wojennych, zamek powoli zaczął tracić swoje militarne znaczenie. Będąc typową średniowieczną warownią nieprzystosowaną do użycia broni palnej, już pod koniec XVI wieku zaczął popadać w ruinę. Do zupełnego upadku przyczyniła się armia wroga podczas wojny polsko - szwedzkiej, która zniszczyła zamek. W latach 1696 - 1763 miejscowi bernardyni przekształcili warownię w klasztor, a później rozebrali część nadwyrężonych czasem murów zamkowych. U schyłku XVIII wieku opuszczona warownia była już tylko ruiną. Dopiero po II wojnie światowej zabytek został zabezpieczony jako trwała ruina.
 |
| Widok od południowego - zachodu. |
Obecnie dawny zamek jest tylko malownicza ruiną. Zachowała się potężna wieża, oraz południowy odcinek murów obronnych ze skarpami oraz fragmenty przyziemia. Niszczycielskie działanie rzeki spowodowało, że z pozostałych murów zachowały się niewielkie fragmenty.
Zamek znajduje się po zachodniej stronie miasta, tuż za Wartą i prowadzi do niego droga "Zamkowa".
Teren ruin warowni jest ogólnodostępny .
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz