ŁĘCZYCA - Zamek Królewski z XIV w. (woj.łódzkie)

Na pierwszym planie widoczna wieża narożna z renesansową attyką.

Zamek królewski w Łęczycy zbudowany został w południowo - wschodniej granicy średniowiecznego miasta z inicjatywy króla Kazimierza Wielkiego w XIV wieku, przypuszczalnie w latach 1357 - 1370. W swoich murach gościł trzech polskich królów: Władysława Jagiełłę, Kazimierza Jagiellończyka i Zygmunta III Wazę.

Składał się pierwotnie z otoczonego wysokim murem obronnym z cegły,  prostokątnego dziedzińca z wieżą obronną w narożniku, wysokim budynkiem bramnym od strony miasta oraz wysokim budynkiem reprezentacyjno - administracyjnym od strony przeciwległej. Budynek mieszkalny oraz zabudowa gospodarcza zapewne były konstrukcji drewnianej lub z tzw. pruskiego muru.

"Dom Nowy" z przejazdem bramnym.

Na zamku zasiadał starosta łęczycki sprawujący władzę nad grodem i okolicą. W roku 1563 - 1564 kolejnym starostą łęczyckim został dyplomata i podskarbi króla Zygmunta Augusta Jan Lutomirski, który odnawia wieżę i mury obronne zamku, dom administracyjny zwanym wówczas Domem Starym oraz buduje Dom Nowy przy bramie.

                                                                                  

Podczas "potopu" szwedzkiego, wschodnia strona zamku zostaje zniszczona a zamek podupada. U schyłku XVIII wieku Prusacy włączają go do bastionowego systemu fortyfikacji miasta Łęczycy i wybijają w murze drogę działową niszcząc pozostałości średniowiecznego Domu Starego. Pozostawiają tylko z niego cząstkę na wprost bramy, zwaną prochownią.

Widok z wieży na dziedziniec zamkowy.

Prochownia.

                           

W XIX wieku zamek zostaje sprzedany na rozbiórkę. Częściowo został zabezpieczony przed wojną staraniem komitetu obywatelskiego. Zamek, który przed rokiem 1939 był niemal całkowita ruiną, został w dużej części odbudowany w latach 1964- 1975.                                                                                                                                                    

                                                                                                                                                                              

"Dom Nowy" od strony dziedzińca.

Obecnie zrekonstruowana budowla obejmuje budynek bramny, skrzydło mieszkalne, pełen obwód murów kurtynowych oraz wieżę główną zdobioną attyką oraz gmach prochowni z wykorzystaniem reliktów wcześniejszego budynku reprezentacyjnego zwanego Domem Starym.

Korytarzyk prowadzący na wieżę.

 Obecnie w zamku mieści się Muzeum, które istnieje od 1949 roku. Muzeum posiada w swoich zbiorach ponad 12 tysięcy przedmiotów związanych z przeszłością miasta i regionu łęczyckiego w zakresie archeologii, historii, etnografii, sztuki oraz przyrody.
Zamek w Łęczycy znajduje się ok. 65 km. od Płocka przy ul. Zamkowej 1, zaraz przy południowo- wschodnim narożniku rynku. Wstęp na dziedziniec zamkowy jest bezpłatny, natomiast do muzeum jak i na wieżę wejście jest płatne.