Widok od południowego - wschodu. |
W XIII wieku w Bobrownikach istniała już strażnica, która pełniła funkcję komory celnej. W XIV wieku zastąpił ją gród obronny, wzniesiony prawdopodobnie przez księcia dobrzyńskiego Władysława Siemowitowica zwanego również Garbaczem. W 1377 roku Bobrowniki zostały nadane przez króla Ludwika Węgierskiego Władysławowi Opolczykowi, który to odsprzedał je Krzyżakom, którzy w latach 1392 - 1404 przebudowali drewniane założenie na murowany zamek.
Widok ruin od wschodu. |
Poniżej zamieszczam rekonstrukcję zamku wg.I.Sławińskiego oraz J.Salma (źródło: Leksykon zamów w Polsce)
1. Dom główny
2. Dziedziniec zamkowy.
3. Wieża główna.
4. Wieża bramna.
5. Przedbramie.
6. Międzymurze.
Widok ruin zamku od strony południowej.
W roku 1408 Bobrowniki znalazły się w granicach Polski, ale już rok później zostały zdobyte przez wojska Ulricha von Jungingena i warownia przeszła we władanie zakonu. Po roku 1411 wróciła ponownie do Polski i z inicjatywy króla Władysława Jagiełły została rozbudowana. Po roku 1466 zamek utracił swoje znaczenie militarne jako warownia na pograniczu polsko - krzyżackim i stała się siedzibą starościńską. Największym zniszczeniom jakim uległ zamek, były lata najazdu szwedzkiego w połowie XVII wieku. Pod koniec wieku XVIII, ruiny służyły niestety jako miejsce pozyskiwania materiału budowlanego. Prawdopodobnie częściowo z cegieł i kamieni pozyskanych z zamku zbudowany został kościół parafialny w Bobrownikach ufundowany przez Kajetana Sierakowskiego, który w latach 1779 – 1787 był przedostatnim starostą bobrownickim.
Wnęka (piwnica) na dziedzińcu zamkowym.
Międzymurze skrzydła wschodniego.
Bobrowniki leżą ok.18 km. na północ od Włocławka. Ruiny zamku znajdują się niedaleko centrum miasteczka. Po przejechaniu rynku należy skręcić w prawo, mijając kościół, po ok. 250 metrach skręcić w lewo, by polną drogą kierując się w stronę rzeki dojechać do ruin. Wstęp na teren ruin zamku jest ogólnodostępny i darmowy.
Do chwili obecnej z zamku usytuowanym pierwotnie na sztucznie usypanym kopcu na brzegu Wisły i oddzielonym od stałego lądu fosą, zachowały się relikty wieży, której dominantę stanowi pozostałość w narożu południowo - wschodnim, partie murów wewnętrznych i zewnętrznych oraz fragmenty skrzydła zachodniego.
Dziękuję. Nie byłam a i nie wiedziałam o tym miejscu.
OdpowiedzUsuńCieszę się, że swoim postem mogłem zainteresować i przybliżyć Pani historię obiektu. Pozdrawiam serdecznie.
UsuńPanie Tomaszu, urodziłam się w Bobrownikach, mieszkałam do 19 roku życia na ul. Senatorskiej. Było to tak dawno, że nawet nie pamiętam nr domu w którym się urodziłam. Jestem pod wrażeniem jak pięknie opracował Pan stronę o Bobrownikach, a szczególnie o zamku. Dziękuję Panu za wspomnienia. Nie tak dawno czytałam o Bobrownikach, a właściwie o życiu na zamku.
OdpowiedzUsuńhttps://books.google.pl/booksid=3gilAgAAQBAJ&printsec=frontcover&hl=pl&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false
Pozdrawiam. Anastazja.
Dziękuję Pani za miłe słowa i cieszę się , że poprzez zdjęcia i krótki rys historyczny mogłem przywrócić pozytywne wspomnienia. Również serdecznie pozdrawiam.
Usuń