niedziela, 29 listopada 2015

SOKOŁÓW - Dwór z XVIII w. (woj. mazowieckie, pow.gostyniński)


Elewacja frontowa dworu.

Dwór pochodzi prawdopodobnie z końca XVIII wieku i składa się jakby z dwóch części - ze starszej parterowej i opuszczonej oraz z wyremontowanej piętrowej dobudówki, pochodzącej z przełomu XIX i XX wieku, w której obecnie zamieszkuje właściciel. Obiekt w swojej historii był również poddawany kilkukrotnym przebudowom. Dwór zbudowany jest w stylu barokowym na planie litery T, posiadając charakterystyczne mansardowe dachy z lukarnami.




Widoczna dwukondygnacyjna dobudówka.



Na poniższym zdjęciu elewacji frontowej dworu widzimy  ganek, nad którym znajduje się balkonik z nieistniejącą już niestety balustradą.





Poniższe zdjęcia przedstawiają elewację północną dworu z widocznymi pozostałościami tarasu od strony parku.







Brama wjazdowa do dworu.

Na północ od dworu znajduje się park krajobrazowy z początku XIX wieku.
Zespół dworski znajduje się przy drodze wojewódzkiej nr. 581 i oddalony jest od Płocka o 40 km.

piątek, 27 listopada 2015

OLSZTYN - Zamek Kapituły Warmińskiej z XIV w. (woj. warmińsko mazurskie)



Widok od południowego wschodu.

Zamek Kapituły Warmińskiej usytuowany w zakolu rzeki Łyny pochodzi z XIV wieku. Warownia jest gotycko - barokową budowlą, jej dwa gotyckie skrzydła pochodzą z XIV i XV wieku, natomiast skrzydło barokowe zostało wzniesione w XVIII wieku. Zamek był siedzibą kanonika - administratora, którego zadaniem było dozorowanie spraw gospodarczych w kapitulnych komornictwach. 


Zamek oraz widoczny amfiteatr im. Czesława Niemena.

Wśród osób pełniących funkcję administratora dóbr kapituły warmińskiej był również Mikołaj Kopernik, który urzędował na zamku w latach 1516 - 1519 oraz 1520 - 1521. W tym czasie przebudował system fortyfikacji zamkowych, a w styczniu 1521 roku dowodził skutecznie obroną zamku przed wojskami Albrechta Hohenzollerna. 
Do chwili obecnej przetrwała również sporządzona przez Mikołaja Kopernika tablica astronomiczna służąca do momentu wyznaczania równonocy, która znajduje się w zamkowym krużganku w skrzydle północnym. Tablica owa jest jedynym na świecie zachowanym oryginalnym instrumentem badawczym, który on sam wykonał i używał.

Widok od zachodu.






 Na dwóch poniższych zdjęciach, widzimy usytuowane w skrzydle południowym zamku, wystające przed lico murów, zrekonstruowane drewniane hurdycje.






W roku 1772 po przejęciu zamku przez władze pruskie, w skrzydle południowym zostały umieszczone biura urzędu podatkowego i dóbr skarbowych, natomiast w skrzydle wschodnim urząd kontroli majątków państwowych. Skrzydło północne od 1779 roku zajęła nowo powstała gmina ewangelicka. W 1822 roku w miejscu rozebranego budynku załogi zamkowej utworzono skład solny, a kilka lat później zbudowano groblę łączącą zamek z miastem i rozebrano część zniszczonych i zaniedbanych fortyfikacji zewnętrznych.



Od południa na międzymurzu stoi XVII-wieczny budynek załogi zamkowej, przekształcony w XIX w. na skład soli stąd jego nazwa magazyn solny, mimo iż służył temu celowi ledwie przez 20 lat.

Źródło: http://www.zabytki.mazury.pl/index.php?page=monument&id=40
Copyright © www.zabytki.mazury.pl
Od południa na międzymurzu stoi XVII-wieczny budynek załogi zamkowej, przekształcony w XIX w. na skład soli stąd jego nazwa magazyn solny, mimo iż służył temu celowi ledwie przez 20 lat.

Źródło: http://www.zabytki.mazury.pl/index.php?page=monument&id=40
Copyright © www.zabytki.mazury.
Od południa na międzymurzu stoi XVII-wieczny budynek załogi zamkowej, przekształcony w XIX w. na skład soli stąd jego nazwa magazyn solny, mimo iż służył temu celowi ledwie przez 20 lat.

Źródło: http://www.zabytki.mazury.pl/index.php?page=monument&id=40
Copyright © www.zabytki.mazury.pl
Widok od południa. Widoczny fragment XVII w. budynku załogi zamkowej przekształconego w XIX w. na skład solny.






Na zdjęciach widoczne fortyfikacje od strony miasta z pozostałościami cylindrycznej baszty w dawnej fosie.








Poniżej zamieszczam rekonstrukcję zamku w średniowieczu (źródło: Leksykon Zamków w Polsce).


1. Wieża bramna.
2. Mur kurtynowy wschodni.
3. Dom Główny.
4. Skrzydło południowe.
5. Wieża Główna.
6. Mur kurtynowy zachodni.
7. Dziedziniec zamkowy.












Grobla zamkowa usypana została w połowie XIX wieku i łączy warownię z miastem, przecinając dawną średniowieczna fosę. Południową część fosy zajmuje obecnie amfiteatr im.Czesława Niemena. Późnobarokowe skrzydło wschodnie zostało wzniesione na miejscu pierwotnego muru kurtynowego oraz  wieży bramnej.

Grobla prowadząca do zamku.


Dom Główny z krużgankami. Widok z dziedzińca.




Obecnie na zamku mieści się Muzeum Warmii i Mazur, którego zbiory obejmują m.in. ekspozycję archeologiczną, historyczną, sztukę dawną i współczesną oraz rzemiosło artystyczne.
Wejście do Muzeum oraz na dziedziniec z wieżą, płatne.

Warownia znajduje się przy ulicy Zamkowej 2. 

środa, 4 listopada 2015

INOWŁÓDZ - Kościół romański (woj.łódzkie, pow. tomaszowski)



Widok od południowego - wschodu.

Romański kościółek p.w. św. Idziego został wybudowany na przełomie XI i XII wieku z inicjatywy księcia Władysława Hermana, jako wotum dziękczynne za narodziny długo oczekiwanego potomka - Bolesława, zwanego później  Krzywoustym.

Widok od południowego - zachodu.



Na tarasie widokowym przy kościółku, znajduje się pomnik Władysława Hermana wraz z synem Bolesławem.






Kościół jest jednonawowy, posiadający od strony wschodniej półkolistą absydę, natomiast od zachodu okrągłą wieżę. Świątynia posiada również od strony północnej zakrystię, która została dobudowana w okresie późniejszym.

Strona wschodnia świątyni z widoczną absydą.

Kamienny krzyż umieszczony w ścianie apsydy.


Ściana wschodnia zakrystii.
  

Widoczne biforia zdobiące wieżę.

Romańska świątynia do roku 1520 była jedynym kościołem w Inowłodzu. Wtedy w miasteczku został wybudowany drugi kościół p.w. św.Michała Archanioła. W ten sposób kościółek romański przestał sprawować rolę kościoła parafialnego, przez co opustoszał. 
Pod koniec XIX stulecia obiekt zaczął popadać w ruinę. Przed wybuchem I wojny światowej został poddany odrestaurowaniu, lecz poprzez działania wojenne ponownie popadł w ruinę. Generalnej konserwacji i rekonstrukcji dokonano w latach 1936 - 1938, której inicjatorem był ówczesny prezydent RP Ignacy Mościcki. Podczas II wojny światowej zniszczeniu uległa wieża kościelna, która po zakończeniu wojny została odbudowana. Kolejne remonty świątynia przeszła jeszcze w roku 2001 oraz 2010.


Panorama kościółka widoczna z wieży zamkowej.



Na poniższym zdjęciu widzimy wejście do kościółka oraz kamienną chrzcielnicę pochodzącą prawdopodobnie z XIV wieku.




Ołtarz główny.
Widok na emporę.





Kościół św. Idziego w Inowłodzu możemy zaliczyć do  najstarszych murowanych kościołów i ciekawszych zabytków architektury romańskiej w Polsce. Dzięki pięknemu umiejscowieniu świątyni na wzgórzu, możemy z tarasu widokowego podziwiać miasteczko, ruiny zamku królewskiego oraz panoramę doliny Pilicy.
Kościółek znajduje się przy placu Kazimierza Wielkiego 12.

wtorek, 3 listopada 2015

ZABYTKI OKOLIC PŁOCKA - Siecień (pow.płocki, gm.Brudzeń Duży)


W miejscowości Siecień, usytuowanej w powiecie płockim, gmina Brudzeń Duży znajduje się kilka zabytków godnych uwagi. Poniżej zamieszczę krótki opis tych obiektów. 


KOŚCIÓŁ P.W. ŚWIĘTEGO JÓZEFA

Obecny murowany kościół pod wezwaniem św. Józefa został zbudowany w latach 1584 - 1611 w stylu gotyckim oraz renesansowym. Jego fundatorem był biskup Stanisław Siecieński. Świątynia w Siecieniu była drugim murowanym obiektem na terenie gminy, zaraz po późnoromańskim kościółku w Rokiciu. Obiekt jest orientowany, jednonawowy z charakterystyczną wieżą, którego wnętrze jest barokowe z cennym XIV wiecznym obrazem Matki Boskiej Siecieńskiej w ołtarzu głównym.

Widok od północy.


SPICHLERZ 

Za kościołem w kierunku zachodnim znajduje się murowany spichlerz dworski z początku XX stulecia wzniesiony prawdopodobnie według projektu Waleriana Kronenberga.
Dodam również, że obok spichlerza, po przeciwnej stronie ulicy znajduje się nieczynna gorzelnia. 


Widok od północy.






Wnętrza 

 



DWÓR

Dwór siecieński został ukształtowany w XIX i na początku XX stulecia w stylu klasycystycznym, w miejscu wcześniejszej budowli. Niestety do chwili obecnej obiekt nie dotrwał, gdyż został rozebrany prawdopodobnie po roku 2001. Jedyne pozostałości, które przypominają o świetności dawnego dworu to świerkowa aleja dojazdowa, pozostałości bramy oraz stawy. 
Obiekt składał się z głównej części parterowej i dobudowanego później piętrowego skrzydła. Elewacja frontowa dworu zwrócona była w stronę parku krajobrazowego. Po przeciwnej stronie budynku znajdował się półokrągły taras otoczony balustradą, z którego roztaczał się widok na dwa stawy i wyspę z zielenią. Z dawnego bardzo pięknego parku krajobrazowego założonego na początku XX wieku również wg. projektu Waleriana Kronenberga o powierzchni 4 ha. zostało zaledwie kilka starych drzew i staw. Po II wojnie światowej we dworze została ulokowana szkoła podstawowa, a w kolejnych latach znajdował się Ośrodek Zdrowia oraz biblioteka. Natomiast w dobudowanym skrzydle piętrowym znajdowały się mieszkania.


Brama wjazdowa. Jedyne pozostałości po dworze.



Na poniższym zdjęciu, na pierwszym planie widoczne jest dobudowane piętrowe skrzydło oraz fragment elewacji dworu od strony południowej, natomiast w głębi po lewej, widoczny spichlerz (źródło: Pałace i dwory w powiecie płockim)




Miejscowość Siecień znajduje się przy drodze wojewódzkiej nr. 555. oddalona zaledwie o 16 km. na północny zachód od centrum Płocka.